Oké het is dan misschien al wel weer 2 weken geleden maar toch vond ik het de moeite waard om er nog een blog over te schrijven zodat ik het met jullie kon delen.

Aangezien we in het zuiden aan het werk waren kreeg ik vorige maand twee opties van mijn baas om in een weekend te doen:
-Naar Sydney voor de paardenracen, lekker chique tussen alle hoedjes én champagne
-Naar de Snowy mountains om te vissen, tussen alle ongerepte natuur métkans om wilde paarden te zien

Drie keer raden wat ik heb gekozen. Niet zo moeilijk toch?

Ik heb inderdaad voor de Snowy Mountains gekozen.De paardenracenkan ik overalbezoekenmaar nergens kanik deongerepte natuurzo ervaren als hier. En ik wou natuurlijk graag de wilde paarden zien.

Dus zo gezegd zo gedaan vertrokken wij het weekend van 22 April richting Jindabyne. Tijdens deze rit heb ik zoveel indrukwekkende landschappen gezien én ja ookde wilde paarden! Ze staan zelfs op de foto (helaas wel erg ingezoomd). Na de 5 uur durende rit hebben we bij de brumby bar navraag gedaan over een goede slaapplaats en vislocaties. Waarna wij door werden gestuurd naar de lokale vissersman, die ons meteen zijn telefoonnummer gaf waar we hem op konden bellen mochten we met hem willen vissen. Bijzonder om te zien hoe sociaal en vol goed vertrouwen deze mensen zijn!

Het was zaterdag (23 April) zulk mooi weer dat we de skilift omhoog hebben genomen om van het mooie uitzicht te genieten. Wat ook erg mooi om te zien was hoe ze zelfs in de zomer nog gebruik maken van de pistes. Deze worden namelijk fanatiek gebruikt door bmx'ers/ mountainbikers. Hierna nog even tevergeefs geprobeerd te vissen in een klein meertje onderaan de bergen. Maar na een halfuur had vooral ik het weer gezien omdat het namelijk flink af was gekoeld.

Zondag ochtend (24 April) ben ik heel vroeg uit bed gegaan zodat we 's ochtends forel konden vissen in het meer. Wederom niks gevangen.. Wél heb ik hele mooie plaatjes kunnen schieten met de mist en opkomende zon.
In de na-middag hebben we de lokale vissersman opgebeld die op dat moment reageerde dat hij bier aan het drinken was in zijn schuur maar dat we van harte welkom waren om langs te komen om te vissen. Nadat hij ons zijn adres had verteld ging vooral ik een beetje aarzelend die kant op.
Eenmaal aangekomen stapte hij na een korte rondleiding van zijn huis en schuur bij ons in de auto op weg naar de boerderij van een vriend van hem. Wat was ik tijdens deze kortereis blij met de 4 wheel drive in de ute. Het was namelijk behoorlijk ruig gebied waardoor we naar beneden moesten richting de rivier.

Maar het was de rit dubbel en dwars waard, want wauw wat een uitzicht en rust heb je daar! De vriend van de vissersman was bezig om een hut te bouwen zodat ze daar in de zomer lekker kunnen vissen, bbqen, biertjes drinken en niet meer terug naar boven hoeven.

Dus zo gezegd zo gedaan daar stond ik dan te vissen aan de Snowy river, één van de meest beroemde rivieren van Australië. Stiekem hoopte ik elke keerals ik de hengel uitgooide dat er geen vis zou bijten.. Maar net nadat ik de hoop op wou geven omdat ik al een uur op dezelfde plek stond had ik beet. Na een wanhoopskreet richting mijn baas en de vissersman: "I think I catched a fish?!" ben ik erin geslaagd om de bruine forel binnen te halen.

Omdat ik de mond van het arme beestdusdanig hadverwondvond ik dat we hem niet meer terug konden gooien. Deze ligt nu dus te wachten in de vriezer tot we hem op eten.

Leuk feitje: alleen ik heb een vis gevangen.

Na het vissen kregen we een rondleiding door het appartement die de vriend van de vissersman verhuurd. Deze heeft hij helemaal zelf opgeknapt én omgetoverd tot eengeweldig mooi appartement met een typischeCowboy/Australische uitstralingen dat allemaal uit schrootmateriaal. Hier zal ik later ook foto's van plaatsen!

Maandag (25 April) ben ik om 05:00 uur uit bed gegaan voor de dawn session van Anzac day. Dit is eens herdenkingsdag voor de Australische/ New zeelandse soldaten die in 1915 hebben gevochten in Gallipoli. Ik had er eerlijk gezegd wel wat meer van verwacht, maar dit kon ook komen omdat ik stond te blauwbekken van de kou. Maar ik heb wel mijn eer betoond en zoals de burgemeester zei: "Iedereen die eer betoond tijdens Anzac day is een Australiër" Dus bij deze.

En voor de gene die zich afvraagt hoe ik het in vredesnaam koud kan hebben in Australië: In het zuiden zet de winter vanaf eind April/ begin Meidoor. Denk hierbij aan sneeuw in de bergen maarin Nyngan vooral regen. Overdag kan het alsnog 25 graden zijn 's nachts koelt het al gauw af naar 10 graden.

Helaas moesten we Maandag ook weer terug naar de harde werkelijkheid. Maar over mijn inmiddels normale werkleven vertel ik in de volgende blog meer!

I'll keep you posted!

-Anne